Duvel Blues (hoe het zou zijn geweest) Puurs (30-05-2020) info organisation: Duvel Blues © Rootsville 2020

De jaarlijkse editie van "Duvel Blues' is ook voor sommigen steeds weer een wedstijd om een "gratis" Duvel te bemachtigen en zo bij de eerste 100 te zijn, en ook in 2020 zou dit niet anders zijn geweest. De afgelasting van het dubbel programma op 25 maart met "Ben Miller" en onze eigenste "Handkerchief" in "JH Kabal" is nog steeds niet verwerkt en zie op deze zaterdag 30 mei hadden de campers de weide aan de festival site weer moeten veroveren. Als vanouds hadden we reeds de avond ervoor de camper van zijn plekje voorzien om zo nog een doordronken avond in "JH Kabal", of was het reeds vanaf donderdag want ook "Bar Bruur" wordt erin betrokken. In de wandelgangen zal het nu ook al wat bekvechten zijn of "Duvel Blues" in 2021 nu een jubileum editie zal gaan worden of we 2020 opnieuw moeten herbeleven. Zeker staat vast dat we met z'n allen deze 19de editie van "Duvel Blues" hoe dan ook een warm hart zouden toedragen hebben.

De chronologische volgorde van de voorstelling zal ook misschien nog niet optimaal zijn zoals we deze gaan aflopen maar het belangrijkste is dat de namen van de bands ons gezichtsveld voorbij komen. Zoals vanouds is er het podium in de tent en de meer, soms, akoestische optredens in de "schuur" zoals het in ons gegeven blijft gegrift. Op de affiche stonden wel enkele bijzondere smaakmakers zoals de "B.B. King Blues Band" die vorig jaar nog met hun "The Soul Of The king" nog een ode brachten aan de "King" van de blues. Aanwezig zou ook zijn dochter zijn geweest, Claudette King, maar eerst een Duvel!

Zoals ieder jaar ook de gewoonte is zou de aftrap worden gegeven door een Belgische formatie en dit jaar zou het "Paris Texas" zijn geweest. "Paris Texas" is een 5 koppige band rond songsmid Gerrit Hüppertz. De inspiratie voor zijn nummers vindt hij in de vele roadtrips door het zuiden van de US. De muziek is doorspekt van al het lekkers dat die rijkelijke bodem te bieden heeft: van americana over traditionele bluegrass tot countrymuziek. Steeds met oog voor herkenbaarheid en melodie.

photo Paris Texas © Rootsville

Het zou voor deze Antwerpse formatie een feestjaar moete worden want vorig jaar brachten ze nog bij "Trad Records" hun zeer geslaagd album "When You're Gone" uit, een album dat ze eerder dit jaar en nog in een pre-corona tijdperk kwamen voorstellen in "JK 't Hoekse" te Gierle. Ook m'n compagnons de route "El Vic" en onze nieuwste kompaan de Caster tekenden die avond present. Met hun perfecte close harmony op "True Love as Meant For Me" zou meteen een aangename kennismaking zijn geweest. Heerlijk klinkende Americana daar wordt toch iedereen warm of het nu de roots fans zijn of zelfs de blues adepten hier aanwezig. Met nummers als "Sleepingbag" en "Lonestar" zouden die van "Paris Texas" hier hun prachtig album overlopen. Alleen "Different Pathes" komen ze noodzakelijk te skippen bij gebrek aan "Cowgirl Adriane". Ook een Steve Earl met "Guitar Song" staat op de setlist van de warme sound van deze "Paris Texas".

Paris Texas: video
Album report: When You're Gone

We gaan verder met "James Harman & Shakedown Tim" maar niet zonder eerste een nieuwe "Duvel" te hebben besteld. James Harman kan je stilaan een veteraan gaan noemen in de 'Blues History' en dan spreken we al van begin 60-tiger jaren. De lijst van namen waarmee James al samen speelde is op z'n minst indrukwekkend te noemen en dan noemen we o.a. Muddy Waters, John Lee Hooker, Albert Collins, T-Bone Walker, de drie Kings en zo kunnen we nog wel even doorgaan. In 1977 richtte hij de 'James Harman Band' op met daarin Phil Alvin en Gene Taylor die we later aan het werk zagen bij 'The Blasters'. Vele van zijn nummers werden destijds ook gebruikt in films en TV-programma's en dus is het best indrukwekkend te noemen dat hij hier met 'onze' Tim op "Duvel Blues" staat. Ook dan weer niet zo verwonderlijk want het verleden met onze Tim Ielegems dateert al van met "Fried Bourbon".

photo James Harman & Shakedown Tim © Rootsville

Een uniek koppel die James en Tim en het zou een avond gaan worden waarop vele nieuwe originals hun ontstaan zouden vinden. Een 'playlist' die is vanals vanouds bij James Harman nergens te bespeuren. Geen traditionals maar veelal spinsels die à la minute bij James Harman door zijn hoofd spookten. Tim Ilegems die componeerde dan ook op dezelfde manier en zo zouden hier vanavond een aantal nieuwe nummers komen te ontstaan, that's what it's is all about, das blues toch hé! Nummers als 'Old Smuggler' en dan hebben we het hier niet over een 'wild rover' maar over de geestrijke drank van 15 jaar, of misschien wel ouder. Of wat dacht je van de Delta shuffle 'I'm So In Move With You' aka 'Live Will Never Be The Same'. Dus met spijt in het hart moeten we de kopers van een CD mededelen dat de songs van vanavond nog moeten worden opgenomen ;-) Lang leve de blues...

James Harman & Tim Shakedown Tim: video

Of het nu 'just' is of niet wij gaan hier verder met "Hans Theesink". Altijd een schoolvoorbeeld geweest van een perfecte troubadour en altijd even vriendelijk. Hij weet al zijn nummers zodanig te interpreteren dat het eigen werk gaat lijken. En dat is dan ook deels waar. Great fingerpicker. Al op jonge leeftijd ontstond zijn belangstelling voor de blues. Nog vóór de Britse bluesboom was hij al op zoek naar het schaarse platenmateriaal van de zwarte bluesmen die hij bewonderde. Haast onbegonnen werk in Europa. Zelfs in de States was het zoeken naar spelden in de hooiberg. Lees er maar eens de wedervaren van Gayle Dean Wardlow of Robert Palmer op na, over hun queste naar oude blues opnamen, nog niet eens zo heel oud in de jaren vijftig.

photo Hans Theesink © Rootsville

Hans is ook al een oude rot in het vak en kan putten uit een gigantisch materiaal van nummers. We zouden kunnen genieten van een prachtige vertolking ook van “St James Infirmary”met een stukje “Greensleaves” doorheen. Met zijn bluesharp in neckrack kan hij ook overweg, onderwijl zijn bottleneck behendig over en weer schuivend over zijn 12-string gitaar. Meer dan 50 jaar oefening kan je niet meer verbergen. Of het nu met  “Mississippi”, een eigen compositie, is of met prachtige covers als  “My Creole Belle” van Mississippi John Hurt, de verpauperde en kansarme zwarte bewoners van de staat die bij ons de idyllische beelden oproept van de zwarte bluesman die op zijn front porch een airke speelt voor zijn lachende buren. De werkelijkheid is heel anders. Een meesterlijk gepickt iets waar Taj Mahal zou jaloers op worden als hij de versie van Theessink hoorde. Voor een foto van Hans hebben ook wij van Rootsville diep in het arsenaal moeten zoeken en dit is geheel en alleen onze fout. Whoah, nu vlug een Duvel!

Hans Theesink: video

Bai Kamara Jr. dan of het nu de juiste volgorde is of niet. Deze in "Siera Leone" geboren muzikant woont al een 20-tal jaar in België. Stond al een poos om mijn verlanglijstje en ook nu vis ik achter het net. Dit jaar bracht hij samen met zijn "Voodoo Sniffers" het album "Salone" uit.

photo Bai Kamara Jr. © Bai Kamara Jr.

Bai is de zoon van de voormalige ambassadeur van Sierra Leone in ons land. Hij groeide op in de UK maar bracht de laatste 25 jaar door in Brussel. Hij deelde het podium met onder andere Cassandra Wilson en Vanessa Paradis en nam zelf een duetje op met onze eigenste Dani Klein, maar toch is de man nog onbekend bij het grote publiek en daar gaan ze in Duvel Blues daar wat aan doen. Strak plan, en zo zou hij meteen ook al met zijn vijfde soloplaat, u niet zonder enige kennis naar Puurs trekken. De man bezit een warme en funky stem en zijn muziek is een totale mix van blues, funk, R&B en hier en daar wat jazzinvloeden. Bai Kamara Jr. schreef op zijn album "Salone" alle nummers zelf zowel tekst als muziek. De Voodo Sniffers zijn eigenlijk maar een virtuele band en staan niet op de cd. Live wordt Kamara meestal wel begeleid door Patrick Dorcean / Boris Tchango (Drums en Percussie), Tom Beardslee (Gitaar), Julien Tassin (Gitaar) en  Désiré Somé (Bass). © Marcel

Bai Kamara Jr.: video
Album report: Salone

Een hommage aan de Ierse halfgod Rory Gallagher zorgt altijd wel voor wat ambiance op een festival en met "Band Of Friends feat David Knowles" zou dit op Duvel niet anders zijn geweest.

photo Band of Friends © Rootsville

"Bands of Friends" kunnen we enigszins aanzien als een Nederlandse formatie al zitten er meer muzikanten in uit het UK. Bassist Gerry McAvoy en drummer Ted McKenna en zijn bandleden die afstammen uit het nalatenschap van Rory Ghallager. Samen met de Nederlandse gitarist Marcel Scherpenzeel wordt hier Rory terug in beeld gebracht. Om zo niet op enkele tenen te trappen zullen we deze "Band of Friends" dan maar als Europese band gaan catalogiseren. Als toemaatje hebben ze er youngster David Knwoles bijgehaald.

Ook bij deze 'Band Of Friends' krijgen we uiteraard goed in het oor liggende klassiekers van de Ierse blues rocker. Nummers als 'Out Of Control' maar ook nog uiteraard 'Laundromat' en kunnen de taltijke blues rockers natuurlijk niet weerstaan aan 'Bullfrog Blues'. Nu maar hopen dat we nog een bad penny over hebben voor een Duvel ;-)

Band Of Friends: video

De "BB King Blues Band" had zo een beetje het pièce de résistance moeten zijn op de editie van 2020. Een ode aan de meester zelve met in de spotlights dochter Claudette King. Het is reeds 5 jaar geleden dat "The King of Blues" afscheid nam van zijn aards bestaan. Toen er in de bus vorig jaar een album stak van "The BB King Blues Band" stak er eerst en vooral een beetje verontwaardiging de kop omdat ik niet een fan ben van geld verdienen aan iemands dood. Bleek dat er toch ook wat oudgedienden in de band zaten en dat verzachte dan weer het leed. Wat had ik graag deze band willen zien maar helaas...Een foto van BB King zelf is dan ook mijn eerbetoon aan de "King"

photo BB King © Rootsville

Nummers die zeker en vast de tent hadden doen daveren waren, "Sweet Little Angel", "Paying The Cost To Be The Boss", "Taking Care Of Business" en uiteraard "The Thrill Is Gone". Met een Duvel in de hand kijken we dan maar eens naar boven en zeggen met het diepste respect...Cheers and let the good times roll Blues Boy!

The BB King Blues Band: video
Album report: The Soul of the King

"Jontavious Willis" hadden we ook wat graag hier kunnen bewonderen, mede doordat hij vorig jaar ook een nieuw album op de markt bracht met als titel "Spectacular Class”

photo Jontavious Willis © Jontavious Willis

“Spectacular Class” is de opvolger van het debuutalbum van Jontavious Willis, “Blue Metamorphosis”, dat de Best Self-Produced CD Award 2018 won in The International Blues Challenge van de Blues Foundation. “Spectacular Class” is een explosie van frisse lucht, een warme zomerbries van een album met de rijke en soulvolle stem van Willis aan de basis van countryblues. De 10-nummers (teksten geschreven door Willis,) zijn een mix van Delta, Piemonte en Texas blues met een Gospel dash. Met Willis op zang en akoestische gitaar (fingerpicking / flatpicking) heb je uitstekend muzikaal vakmanschap gecombineerd met heel veel soulfulness en groove © Marcel.

Jontavious Willis: video
Album report: Spectacular Class

Er was een era dat op een blues festival altijd wel een beetje Zydeco of Cajun op de affiche stond en helaas is dit iets dat een beetje in de vergetelheid is geraakt. Of "Tom Rigney & Flambeau" nu laatst zou geprogrammeerd staan of niet, een zekerheid zou wel geweest zijn dat mede door de inname van "Duvel" en het opzwepende van cajun muziek de tent in vuur en vlam zou hebben gezet.

photo Tom Rigney © Rootsville

Ex-Sundogs frontman Tom Rigney & Flambeau zouden het succes van het festival hebben voortgezet. Met hun “Laissez les Bon Temps Roulez”-attitude, zou het niet meer stuk hebben gekund. Ze brengen ons zydeco, cajun, Irish folk met “Guinness & Gumbo”, blues zoals “Milk Cow Blues” van Kokomo Arnold. “Jambalaya” de klassieker in het genre en “The House of the Rising Sun” met een haast klassieke viool-intro. Overal in de tent zouden er koppeltjes aan het dansen zijn gegaan. Hoewel ze van de verkeerde oceaanboorden komen, klinkt hun zydeco authentiek, en Tom Rigney spreekt een aardig mondje Frans voor een Amerikaan.

Tom Rigney & Flambeau: video

Grrrrr nu hebben we door die verdomde "Corona" de inspanningen van opper-duvel Gust en zijn crew niet kunnen beleven, en dat pikt. Hopelijk kan de programmatie naar 2021 worden doorgezet. Wat we ook dit jaar hebben moeten missen is een foto van een rustmoment van onze Johan maar die hebben we gelukkig genoeg in voorraad. Nog een allerlaatste Duvel op een helaas verloren festival jaar maar zeker ook op betere tijden....

Hail hail rock 'n roll...op "Duvel Blues" en zijn nostalgie

keizer, koning, admiraal "Duvel" lusten ze allemaal!

4 Duvels voor die van 't orkest


10 jaar geleden kon den Duvel nog lachen met Corona...

Duvel...yes, it feels like dancing

zo helemaal alleen...du vrais blues :-(


en een Duvel???

doe het licht maar uit...hij heeft alles al gezien zelfs die laatste Duvel zzzzzz ;-)

volle bak? 't zal veu tenoestje joar zen want dan vieren we 20 jaar "Duvel Blues"